Marinus
ten Dolle Doesburg
Home
Laat ik mij eerst even voorstellen: ik ben
Marinus ten Dolle uit Doesburg. Al sinds ik een kind was hebben we
postduiven gehad. Tot mijn 23e ben ik lid geweest van de
Luchtbode in Winterswijk. Na mijn trouwen kon dit niet meer omdat in
de nieuwbouwwijk waar we woonden geen duivenhok mocht zijn. Daarna nog een jaar of 5 zodanig gewoond
dat duiven houden geen optie was. Echter toen we in Nijmegen in een
eengezinshuis kwamen en mijn oudste zoontje binnen kwam met: pap er ligt
een gewonde vogel in het pad. Mee kijken natuurlijk en het was een postduif
met een gebroken vleugel. Kinderen vonden het zo leuk dat de duif in
de schuur in een hokje kwam en vrij achter het huis liep. Vliegen kon hij niet meer. Hierop kwam er nog een duif aangevlogen en
de eigenaar wilde deze niet terug. Die bood wel een paar koppeltjes aan als
ik weer met duiven wilde beginnen. Om kort te gaan, echtgenote had geen
bezwaar en de kinderen vonden het leuk en het duivenmelkersbloed
verloochend zich niet. Ongeveer 12 jaar lid geweest van de Witpen in Weurt. De
resultaten waren er niet echt maar dat lag grotendeels aan het hok omdat er
geen volwaardig hok mocht staan en de omstandigheden voor de duiven niet
erg goed waren. In juni 1994 verhuisd naar Doesburg en
daar een Dumo hokje laten zetten. Slechts 4 x 2
meter omdat groter door de gemeente niet werd toegestaan. In de garage een ander hok erbij gebouwd
en lid geworden van de Luchtbode in Doesburg. Een paar oude duiven overgewend
en de jonge duiven (wat later dan normaal gekweekt) laten opgroeien in
Doesburg. Als eerste de jonge duiven vluchten en natour
daar meegevlogen en gelijk bij de kampioenen op deze afstanden van de
vereniging geworden. In de navolgende jaren is het steeds beter
geworden en hoorde ik elk jaar tot de kampioenen. Heel lang heb ik ook nog showduiven gehad
en deed met succes aan diverse shows mee. Een jaar of 15 ook in het bestuur van de
Gelderse kampioenendag gezeten en daar met veel plezier aan meegewerkt.
Helaas is dit er niet meer door gebrek aan bestuursleden. Het jaar 2010 was een hoogtepunt doordat
een duif: de Blue mee mocht naar de Olympiade in Poznan
in Polen. Een geweldige ervaring. Na dit evenement mocht de Blue dan ook Olympic voor zijn naam zetten. In 2011 wederom een hoogtepunt door een
duif op teletekst te mogen zien staan. De grote liefhebbers zeggen altijd uit
goede duiven kweek je goede duiven en dat lijkt waar te zijn want de
teletekstduif is een zoon van
de Olympic Blue. Men hoeft
niet veel duiven te hebben om goed te kunnen vliegen want ik heb maar 12
koppels. Toch is
tot nu toe ieder jaar beter geworden.